شهادت مقامی است که انسان از جنت به دنیا آمدن را خوب میداند تا باز شهید شود
شهادت هغه مقام دی چی انسان له جنت نه دنیا ته بیرته راتګ غواړی تر څو بیا شهید شی
حديث: أَنَسِ بْنِ مَالِك رضی الله عنه ، عَنِ النَّبِي صلی الله علیه وسلم ، قَالَ: مَا أَحَدٌ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ، يُحِبُّ أَنْ يَرْجِعَ إِلَى الدُّنْيَا، وَلَهُ مَا عَلَى الأَرْضِ مِنْ شَيْءٍ، إِلاَّ الشَّهِيدُ، يَتَمَنَّى أَنْ يَرْجِعَ إِلَى الدُّنْيَا فَيُقْتَلَ عَشْرَ مَرَّاتٍ، لِمَا يَرَى مِنَ الْكَرَامَةِ ( بخاری).
ژباړه : انس بن مالک رضی الله عنه وایی : پیغمبر صلی الله علیه وسلم وویل : هر څوک چی جنت ته داخل شی که ټوله دنیا هم ورکړی بیرته دنیا ته راتګ نه غواړی ، بی له شهید نه چی هغه هیله لری چی دنیا ته راشی او په لسګونو واری د الله په لار کی شهید شی ، ځکه چی وینی چی شهادت څومره اندازه کرامت احترام او شرافت لری .
ترجمه: انس بن مالک رضی الله عنه میگويد: پيغمبر صلی الله علیه وسلم گفت: هر كسى كه وارد بهشت شد اگر تمام دنيا را هم به او بدهند نمىخواهد به دنيا برگردد، به جز شهيد كه آرزو مىكند به دنيا برگردد، و دهها بار ديگر كشته شود، چون مىبيند كه شهادت تا چه اندازهاى داراى كرامت و احترام و شرافت مىباشد